The main character is hard to find. [Alayta]

Onderwerp: The main character is hard to find. [Alayta] vr nov 01, 2013 8:51 pm

_{Ondanks de drassige ondergrond en ondanks het feit dat haar poten telkens half in de grond zakte, wist ze haarzelf elegant voort te brengen. Haar bouw was slank en haar poten lang, wat haar elegante uitstraling nog meer naar voren haalde. Ze deed het niet expres. Haar soepele en flexibele bewegingen zorgden ervoor dat ze er elegant uit zag. Haar vacht was kort, maar glad en lag netjes. Ook daar deed ze geen moeite voor. Aangezien de haartjes kort waren, was het moeilijk om het uit model te krijgen. Ze deed er niks aan en toch zag het er altijd even verzorgd uit. Haar ogen waren lichtbruin en nietszeggend. Haar oren waren naar voren gericht en draaide af en toe weg om geluiden op te vangen. Ze liep dicht bij de bomen. Met haar vacht viel ze bijna niet op tussen de bomen. Ze hield ervan om niet op te vallen. Ze observeerde alles eerst liever dan dat zij meteen werd bekeken en bekritiseerd door iedereen en alles. Ze was een achtergrond typetje. Ze keek toe hoe het verhaal speelde en kwam alleen naar voren als ze iets te zeggen had waarvan ze zeker wist dat het zo was en dat het nut had om het te zeggen. Waarom dingen zeggen die geen achterliggende mening of gedachte had? Dat was simpel weg nutteloos. Ze zette haar weg voort naar god mocht weten waar en liet haar blik niet afglijden van haar pad.
Plots weken de bomen uit één en maakte ze plaats voor een klein open plekje. Voordat ze er naar toe stapte ging ze haar zintuigen na. Ze meende dat er niemand was en liep zo de open plek op. De lucht was hier droger en koeler. Gulzig snoof ze de lucht eens in en liet ze haar warmte weg nemen. Echter stond ze er nog geen paar seconden toen ze besefte dat ze het fout had. Er was iemand. Shia bleef stil staan waar ze stond. Ze keek de omgeving rond op enige teken van de wolf die dichterbij kwam.

OOC; flut, told ya so x'D}

A l a y t a
""W a t c h . t h e . s n a k e . b e c a u s e . h e . i s . w a t c h i n g . y o u.""
The main character is hard to find. [Alayta] Dotted-separator

Met rug en hoofd tegen de drassige ondergrond lag de bruine reu te staren naar het bladerdak en de wind die er door heen joeg. De vele geluiden van het woud klonken als een oorverdovend orkest. Wel een mooie, dat moest hij toegeven, maar hij had toch liever een doodse stilte waarbij elk klein geluidje je nekharen overeind deed doen staan. Een klein sinister glimlachje verscheen op zijn gelaat bij de gedachten. Precies dat soort stiltes in een maanloze nacht was wat hem aantrok. Hij was sowieso ook meer een nacht- dan een dagtype. Dus als de zon op was, lag de reu gebruikelijk ergens te niksen en zo nu en dan een oog dicht te doen. Niet veel bijzonders dus.

Na een tijd van niksen begon hij het meer dan zat te worden. Moe was hij toch niet echt (oké, misschien een beetje) en met al die herrie kon hij toch geen oog dicht doen. Alayta hees zichzelf overeind en schudde zijn vieze en kleffe vacht uit ook al had het totaal geen nut. Vervolgens rekte hij zich even goed uit om zijn spieren wakker te maken en vertrok kort daarna van zijn ligplaats. Normaal gesproken zou hij weinig tot vrijwel geen moeite doen om zijn vacht schoon te houden, maar modder was niet een van zijn favoriete dingen om in je vacht te hebben hangen. Het was alleen maar irritant en hinderlijk. Daarom bezocht de wolf een dichtstbijzijnd beekje om er ten eerste zijn dorst te lessen, die plots kwam opzetten, en ten tweede om zijn vacht schoon te maken. Of in ieder geval een beetje. Totaal schoon zal het nooit worden hem kenende.

Een onbekende geur wekte zijn interesses terwijl hij bezig was. Het werk van zijn vacht schoon likken liet hij meteen vallen. Het was al een paar dagen terug sinds hij zo'n geur als deze voor het laatst had opgepikt. De geur van een wolf. En het was een mooi buitenkansje om weer eens wat plezier te beleven. Muisjes pesten was voor even leuk, maar het haalde het niet bij het leven zuur maken van een wolf. Hun gevoelens kon je proeven; muizen bezorgde je alleen maar hoofdpijn. Alayta schudde zijn vacht uit om het te ontdoen van het meeste water zodat het sneller zou drogen en ging op pad. Zijn zwarte neus achtervolgend. De eigenaar van de geur, een bruine wolvin, kwam al vrij snel in beeld ondanks haar camouflage. Maar de reu besloot haar nog even gade te slaan vanuit de schaduwen voor hij zich liet zien. Achteraf gezien had hij dat beter kunnen doen voor ze de open plek in het bos opliep. Poef, weg dekking. "Good mornin', miss," sprak de oranje/bruine reu toen hij zich eindelijk liet zien. Zijn mondhoeken waren ietwat omhoog gekruld, maar of het op een vriendelijke of sadistische manier was, was niet te zeggen. "Nice weather, no?" vervolgde hij op een vriendelijke toon. Zijn ondertoon was echter kil en bloeddorstig, maar zijn relaxte en positieve lichaamshouding ondersteunde deze toon totaal niet. Alayta hielt halt op een paar meter afstand. Een gepaste afstand.

""D o n " t . s a y . I " m . b e t t e r . o f f . d e a d ,
c a u s e . h e a v e n " s . f u l l . a n d . h e l l . w o n " t . h a v e . m e .""

OOC: Werd langer dan ik dacht xD

_{Haar licht bruine ogen, die nauwelijks opvielen bij haar vacht, zochten de omgeving af op enige teken van de wolf die hier ook aanwezig was. Aan haar houding alleen al was te zien dat ze wist dat er nog iemand was. Nog langer verbergen had geen zin. Ze vervloekte zichzelf ervan dat ze niet eerder in de gaten had dat er nog iemand was. Ze had geen zin in een gesprek of lief gedoe. Dat was toch nutteloos. Al snel stapte een oranje bruine reu uit de schaduwen. Ze liet haar blik een paar seconden over hem heen glijden. Aan zijn houding was moeilijk af te lezen hoe hij was. Shia was op haar hoedde. Al haar zintuigen stonden op scherp. Mocht er iets onverwachts gebeuren, dan stond Shia er klaar voor, ook al was dat niet aan haar houding te zien. Haar uitstraling was nog altijd kalm en elegant, zonder dat ze er zelf wat aan moest doen. Haar licht bruine ogen hielden die eeuwige kalmte vast alsof het het enigste was wat Shia in haar had. Misschien was dat ook zo, misschien ook niet. De wereld zat immers vol mysteries en wonderen. Ze liet haar aandacht niet van de reu afwijken, keek hem alleen maar met een haast kille blik aan. "Good mornin', miss," groette de reu haar. Shia keek hem alleen maar aan alsof ze dwars door hem heen keek. Ze nam elke detail van hem op. Een glimlach rustte rond zijn lippen, maar of de glimlach nou vriendelijk of sadistisch was, kon je er niet uit op maken. Shia vertrouwde het voor geen meter. "Nice weather, no?" vroeg de reu met een vriendelijk toon, ook al sneed de bloeddorstige ondertoon erdoor heen. Zijn lichaamstaal vertelde juist het tegenovergestelde. Die was relaxt en positief. De reu bleef op een paar meter staan. Shia dacht na over de handelingen die de reu had gedaan. Ze hief haar kop ietwat, de eerste beweging die ze had gemaakt sinds de reu was gekomen. "Nutteloos. Het is nutteloos om vriendelijk te praten, terwijl de ondertoon je verraad," sprak Shia de feiten kil uit. Ook haar ogen stonden nu totaal emotieloos, behalve dan die eeuwige kalmte die erin ruste. Ze voelde geen drang om de reu er nog meer op te wijzen. Ze had haar gedachtes uit gesproken en de feiten duidelijk gemaakt die hijzelf waarschijnlijk ook al wist. Hij kon van haar betreft stoppen met dit nutteloos spelletje en zijn masker af doen.

OOC; flut sorry, again QQ u can hit me}

A l a y t a
""W a t c h . t h e . s n a k e . b e c a u s e . h e . i s . w a t c h i n g . y o u.""
The main character is hard to find. [Alayta] Dotted-separator

Zijn vuur-achtig gekleurde ogen bleven op de teef hangen terwijl zijn oren enkele geluiden uit de omgeving oppikte. Hij naam haar in zich op. Haar houding, haar vachtkleur en patroon, haar bouw en haar manier van bewegen, hoewel ze nog geen andere bewegingen had gemaakt dan ademen en haar ogen zo nu en dan knipperen. Alles was met maar één doel: haar zwaktes vinden. Dat was eigenlijk het enige waar hij naar op zoek was. Dat was altijd zo als hij vreemde ontmoette, overigens. Eigenlijk was het best vreemd dat hij niet voor ook maar een keertje eraan dacht om vrienden te maken of om zijn mede wolf te leren kennen op een positieve manier. Nee, hij moest andere altijd zien lijden en hun zwaktes benutten puur voor de fun. "Misselijkmakend" noemde zijn jongere zus het altijd. Maar dat kon hem niks schelen. Het was gewoon zoals hij was en niet iedereen kon daarmee leven. Eigenlijk vrijwel niemand.

Na zijn begroeting haalde Alayta zijn blik van de wolvin af en liet deze door het gebied om hem heen gaan. Wetende dat zij hem wel nauwlettend in de gaten hielt. Ondertussen ging de reu in het droge gras zitten terwijl hij zijn staart netjes langs hem op legde. Kort sloot hij zijn ogen en snoof de geuren die de wind meebracht op. "Nutteloos." De wolf opende zijn ogen weer en hoewel hij zijn gezicht van de teef weg hielt gekeerd, gingen zijn ogen alweer rustig terug naar haar. Zijn glimlach verbreedde zich bijna onopmerkzaam bij haar woorden. "Het is nutteloos om zo vriendelijk te praten, terwijl de ondertoon je verraad," vervolgde ze kil. "Ooh?" De reu keerde zijn gezicht naar haar toe terwijl hij de letters over zijn tong liet rollen. De vriendelijkheid had kort plaats gemaakt voor amusement. Jammer genoeg viel dat al snel weer terug en was het alsof die amusement er nooit was geweest om mee te beginnen. "I'm just tryin' ta be nice. That's all," vervolgde hij op precies dezelfde toon als die hij eerder had gebruikt bij zijn begroeting. "Ya hurt ma feelin's." Terwijl hij deze woorden uitsprak, hees hij zichzelf langzaam weer op zijn vrij lange benen. Grijnzend.

Zonder waarschuwing veranderde hij zijn lichaamshouding en met een aanloop en een snelle beweging wierp hij de wolvin tegen de grond. Zijn roetzwarte nagels drukte hij zachtjes in haar keel zodat als ze hem probeerde te bijten ze zou stikken of misschien zelfs haar keel open zou halen. Er eenmaal zeker van zijnde dat zij hem niks kon doen, bracht hij zijn mond tot naast haar bruine oor en toverde hij zijn 'vriendelijke' glimlach om in een zonder twijfel sadistische grijns. "Nobody hurts my feelings and gets away with it." Hij sprak de woorden van de bedreiging volledig en volgens het boekje uit. De vriendelijkheid in zijn stem van zojuist was gesmolten als sneeuw voor de zon en had plaats gemaakt voor een sinistere kilte. De reu likte zijn lippen af en liet zijn kaken vervolgens luid op elkaar neer klappen vlak naast haar oor. Maar toen sprong hij onverwacht en binnen enkele seconden van haar af. Een paar huppel pasjes van de wolvin vandaan makend terwijl hij "Just kiddin'~" op een kinderlijke en zangerige manier uitriep.

"My my~ Ya seriously don' think I'll hurt a beautiful wolf like ya?" Vervolgde hij op diezelfde kinderlijke toon. Alayta draaide zich om righting de wolvin, afwachtend op haar reactie. Hij bleef echter wel alert. Ervaring had hem geleerd dat niet elke wolf zijn spelletjes accepteerde. "After all, I just cleaned ma fur. Don' wanna get it all dirty again, ya know." Met deze laatste woorden vulde hij de stilte nog even voor hij zijn mond dicht hielt en haar ietwat vragend aankeek. Hij was wel nieuwsgierig naar haar reactie en hoewel hij dit feit probeerde te verbergen, ging dat zelfs hem niet zo denderend geweldig af.

""D o n " t . s a y . I " m . b e t t e r . o f f . d e a d ,
c a u s e . h e a v e n " s . f u l l . a n d . h e l l . w o n " t . h a v e . m e .""

OOC: Al praat veel te veel *facepalm*
& dit krijg je ervan als ik midden in de nacht post xD

_{Shia bleef haar blik op de reu houden. Hij richtte zijn blik op haar. "Ooh?" sprak de reu op een amusante toon uit. De toon galmde in haar oren na. Kennelijk vond hij het dus wel amusant wat ze zei en misschien hoe ze zich gedroeg. Shia ging haar houding van doen en laten niet veranderen door een wolf die genoot om met anderen te spelen. Zelf zag ze de nut er niet van in. Dat was misschien ook omdat ze nogal strikt was opgevoed en het woordje 'lol' niet in haar woordenboek stond. Zijzelf zou nooit zo snel de lol ergens van in kunnen zien. Het enige wat ze leuk vond om te doen was anderen uitvogelen. Bij sommigen was dat snel gebeurd, bij anderen deed ze er hele dagen over en het zag er naar uit dat ze net een nieuw doelwit had gevonden. "I'm just tryin' ta be nice. That's all," sprak de reu verder op de toon waarmee hij Shia had begroet. De woorden van de reu gingen van het ene oor in en het andere oor weer uit. Het was overduidelijk dat hij niet 'nice' probeerde te doen, zoals hij zij. Shia had de neiging om hem er weer op te duidde dat wat hij deed nutteloos was, maar liet dat links liggen. De reu leek immers nog niet klaar te zijn met zijn act. "Ya hurt ma feelin's." ging de reu verder en stond op. Shia spande haar spieren uit een reflex aan. Zijn woorden en handelingen vertelde haar niets goeds. Toch, bleef ze staan en liet hem zijn ding doen. Ze kon hem gaan ontwijken, maar nee. Daar was hij te interessant voor. Het gebeurde niet vaak dat Shia haar interesse in iemand toonde, maar als ze het had, zat ze vast geplakt aan die iemand als een vlo op een hond. Ze zou hem simpel weg over al naar toe stalken als hij dreigde weg te gaan. Dat hield ze vol totdat het saai begon te worden en ging ze opzoek naar een ander doelwit. De reu kwam op haar af. Shia had haar spieren aangevallen, maar liet de reu zijn 'lol' hebben. Ze werd neer gehaald. De reu nam haar in een houding zodat ze niks kon doen, mocht ze dat willen. Een sadistische grijns lag rond zijn lippen, die misschien een vriendelijke glimlach moest voorstellen. Shia bleef er echter kalm onder, zoals altijd. Ze keek hem aan met haar ogen vol kalmte en kilheid. De reu kwam met zijn kop dichterbij haar oor. "Nobody hurts my feelings and gets away with it." sprak hij op een kille toon. Een onzichtbare grijns was voor een paar seconden te zien. De reu sprong op een onverwachts moment weer van haar af. Soepel sprong Shia weer recht op. Haar vacht lag nog steeds netjes, alsof ze nooit tegen de vlakte was geweest. Haar uitdrukking op haar snuit was ook niks verandert en zij nog steeds niets. "Just kiddin'~" had de reu gesproken toen hij net van Shia af was. "My my~ Ya seriously don' think I'll hurt a beautiful wolf like ya?" ging de reu verder op die kinderlijke toon. Een toon die Shia nog niet eerder bij de reu had gehoord. De reu wende zich weer tot haar en Shia vestigde haar blik meteen weer op de reu. Ze boorde opnieuw haar nietszeggende blik in zijn ogen. "After all, I just cleaned ma fur. Don' wanna get it all dirty again, ya know." voegde de reu er nog aan toe, waarna hij haar licht vragend aan keek. Dit was zijn benaming van 'lol' dus. Wolven zwak laten lijken. Anderen totaal onder zijn dominante gedrag laten lijden. Hij was iemand die hield van anderen zijn zwaktes en hield ervan om daar gebruik van te maken. Om met de gevoelens van anderen te spelen. Het zou haar niks verbazen als hij nog nooit een partner of vriend had gehad. "Poor thing," sprak Shia kalm uit, terwijl ze haar blik bleef houden op de reu. Haar stem bevatte geen emotie even min haar blik. "Om anderen te laten bezwijken zodat je eigen ego groeit. Je moet vast een hard verleden hebben gehad," sprak Shia opnieuw de, waarvan zij dacht, feiten uit. Ze wist dat ze nu een gevoelige snaar zou raken, maar ze zou er weer voor bereid zijn. Niets ontglipte haar.

OOC; flut flut flut, tis zo moeilijk posten QQ}

A l a y t a
""W a t c h . t h e . s n a k e . b e c a u s e . h e . i s . w a t c h i n g . y o u.""
The main character is hard to find. [Alayta] Dotted-separator

Er was iets aan deze wolvin dat hij niet kon plaatsen. Wat het was wist hij niet, maar het amuseerde hem eindeloos. Misschien was het vanwege het feit dat ze zo rustig bleef onder de situatie. Hij was altijd andere reacties gewend; de een gaf een hap terug, de ander beefde van angst en er zaten ook wolven tussen die hem stom geslagen aankeken. Die laatste reactie was altijd een van zijn favoriete. Hoe zou hij deze teef uit haar comfort-zone kunnen halen? Hij kende een manier, maar die vroeg veel meer tijd en aandacht en hij was niet zeker of hij dat wel wilde verspillen aan een vreemdeling. Bovendien wist hij niet wat voor een gevolgen het voor hem zouden hebben.

Alayta ging weer in het gras zitten. Met zijn hoofd zat hij nog steeds ergens anders, hoewel dat veranderde toen de teef eindelijk haar mond opentrok om wat te zeggen. Zijn oranje/bruine oren schoten overeind terwijl ze sprak, maar zodra ze was uitgesproken gingen zij oren verdedigend naar achter. "Ain't it a lil' rude to say that 'bout somebody's past?" Zijn toon bleef hetzelfde als voorheen en zijn nietszeggende glimlach stond nog altijd op zijn gelaat. Ook al reikte deze - zoals altijd - niet tot zijn ogen. "But, it ain't that horrible if ya really wanna know," vervolgde hij. Voor het eerst sinds hun gesprek gaf hij een beetje van zichzelf weg. Een beetje van zijn echte zelf. Zie het als een beloninkje voor het niet bezwijken onder zijn spelletje.

Hij moest toegeven, deze griet had zeker wel lef om haar kop in het ijskoude water te steken om zo meer te zien dan het topje van zijn ijsberg. Maar oppassen moest ze zeker, want het water was erg troebel en Joost mag weten wat er zich allemaal schuil houdt in de dieptes. De oranje/bruine wolf hees zichzelf weer op zijn poten en zette enkele stappen richting de wolvin. Hij haalde zijn gedachtes van eerder weer naar boven. Misschien zou deze teef toch niet zo'n tijdverspilling zijn als hij had verwacht. "The name's Alayta," stelde hij zich voor. "An' What's yer name, miss?"

""D o n " t . s a y . I " m . b e t t e r . o f f . d e a d ,
c a u s e . h e a v e n " s . f u l l . a n d . h e l l . w o n " t . h a v e . m e .""

OOC: Flut, hoop dat je er wat mee kan.